خداحافظ دنیا ...!

بسمــ الله الرحمنــ الرحیمــ

بدون هیچ شرحی...

خداحافظ دنیا...!

غرور

بسمـــ الله الرحمنـــ الرحیمـــ

عشق!

قربانی مظلوم

غرور است

هنوز ¹

گاهی

باید به حباب های درون

با انگشت اشاره ات

تلنگر بزنی

همین برای همه چیز کافیست...

پ.ن 1:لعنت به این دل که گاهی خودخواه می شود و یادم می رود که گذشت الفبای محبت خالصانه است...و دیگر باقی حرف ها بهانه است.

عَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّکُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ 

«بسا چیزى را دوست مى‏دارید و آن براى شما بد است و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید»^{بقره - 216}

پ.ن 2:معامله با خدا...فقط شهادت و آن را جز به مخلصان نخواهند داد...خدایا هرگاه که تو از یادم رفتی و به رضای غیر تو اندیشیده ام از مخلصان نبوده ام، پس مرا دریاب و به حال خود رهایم مکن.

---

1- شعر از جواد نوروزی ، بخشی از جوابیۀ شعر مصدق و فرخ زاد

رزقِ معنـــوی

بسمــ الله الرحمنــ الرحیمــ

چند روز پیش که دلم گرفته بود

قاصدک را دیدم

دستی به سرش کشیدم و زیر گوشش زمزمه کنان حرف دل گفتم

می شود به آسمان که می رسی

جای من کمی خدا خدا کنی؟

حرف دل شکستۀ مرا

به بیکران آسمان رها کنی؟

تا که نسیم بگذراند از سر ابر

همسفر باران شود و رسد به دل خستۀ یار…

برایش  صبر و آرامش بنوازد به ضرب آهنگ باران…

و اندکی چشمانش تر شود

و قلبش معطر به عطر خدایی…

 

 پ.ن : هــر جا حدیثـــی، آیـــه ای، دعــایی به دلــت خـــورد،

بــایســت؛

مبـــادا یک وقـــت بگـــذاری و بـــروی،

  صبــــــر کـــن؛

“رزقِ معنـــوی” خیلی مخفــی تــر از رزقِ مــادی است؛

یــک نفــــر از دری، دیـواری می گویـــد و در حقیقت

  خـــداســت

کــه بــا زبــان دیــگران با شــما حــرف می زنـــد …

” حاج اسماعیل دولابی”