ساعت به وقت عاشقی...

بسمــ الله الرحمنــ الرحیمـــ

اینجا

ساعت به وقت عاشقیست

لحظه لحظه اش

به انتظار تو

می گذرد...!

اللهم عجل لولیک الفرج

پ.ن: نام این گل بسیار زیبا گل ساعت هستش که بخاطر شباهتش این نامو داره.

وقتی که تو می آیی

بسمـ الله الرحمنـــ الرحیمـــ

کلمات درون قلبم

حبس می شوند

و اشک ها

از بند دل رها می شوند

وقتی

که تو

می آییـــــــ

با من کمی مهربان تر باش

به قلبم نگاه کن

گر چه تاریک است...

تو به نور خود شعله بیفروز...

پ.ن: پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست  از بس که گره زد به گره حوصله ها را

شیعه هنوز پدری دارد...

بسمـ الله الرّحمنـــ الرّحیمــ

وای مادرم

این جماعت کافر را خوب شناخته بودی

که

خواستی شبانه به خاک سپرده شوی

دیروز صحابۀ علی(علیه السلام) را نبش قبر کردند*

وای که هنوز علی (علیه السلام) مظلوم است...

امروز تهدیدمان می کنند که به سراغ زینب کبری و رقیه (سلام الله علیها) می روند

کاش میتوانستم حافظ حریم آسمانی این بزرگواران باشم...

کاش...

حالا می فهمم یکی از حکمت های مخفی بودن قبر مادر را...

اللهم عجل لولیک الفرج

عجل عجل عجل....آقا جان بیا که ببینند شیعه هنوز پدری دارد...

گر چه ما دلخوش به نام شیعه ایم و جز نامش به ارث نبرده ایم...

لعنت الله علی قوم الظالمین

بعدا نوشت:الان که ساعت 1 بامداد یکشنبه س خبرهای تلخ تری هم شنیدم از جمله آتش زدن مرقد مطهر جعفر طیار (جعفر بن ابیطالب) در جنوب اردن و زیاد شدن روی وهابیت ملعون و حرف اضافه دربارۀ تخریب قبر حضرت علی علیه السلام ...کور خوانده اند که بتوانند محبت اهل بیت را از دل ما برون کنند: انهم یرونه بعیدا و نریه قریبا....

و اما خبری که بهم آرامش داد نصب پرچم گنبد حضرت ابالفضل العباس علیه السلام روی گنبد حرم حضرت زینب کبری سلام الله علیها بود...خدا تمام محافظینش رو به درجات اعلی برسونه ...شعار زیبایی دارند...کلنا عباسک یا زینب،لبیک یا زینب

---

*حجر بن عدی-صحابۀ حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)و حضرت علی (علیه السلام) که در شهر عدار در نزدیکی دمشق مدفون بود و مرقد مطهر وی توسط وهابیان و تروریست ها تخریب و پیکر سالم وی ربوده شد.

عطش

بسمــ الله الرحمنـــ الرحیمــ

عطش کربلا در زندگی من با یک خواب شروع شد...

و به حقیقت بیداری پیوست...

آقا جان بابی انت و امی

جانم فدایت

عاشقم کردی...اگر هم نطلبی همین عشق دنیا و آخرتت مرا کفایت می کند...

دل سوخته ما هم فدای تو یا حسین فاطمه سلام الله علیها

این روزهای انتظار برای من جز شیرین ترین لحظات زندگی بود

و اما غم انگیز

چرا که فهمیدم هنوز منتظر امام زمانم (عج) نیستم...

خدایا انتظار حجتت را به ما بچشان...

اللهم عجل لولیک الفرج

امضاء: جامانده

نگاه

بسمـــ الله الرحمنــــ الرحیمـــ

پشت این پنجره کوچک

نگاهم به سوی توست...

باران می بارد

گویی چهره ات لرزان است

و تسبیحی بر زمین می افتد

دانه های آبی رنگی می غلطند

جاری می شوند 

و کنار سنگ سپیدی به احترام می ایستند

به رنگ خون نوشته است

شهیــــــــــــد گمنامـــ

او

بسم الله الرحمنــــ الرحیمــــ

وقتی

او را

کم داشته

باشی...

فقط 

وجود خداست

که تو را

کامل میکند...

کامل شدن پیوستن به بی نهایت است

• خدایا به آنان که در عین بودنشان نیستند بیاموز که حریم دل بسیار شکننده است

بغضی که امروز نشکست... چند ساله چشم براهی؟!

بسمـ رب الشّهدا و الصدّیقینــ

امروز تو تشییع دو شهید گمنام 16 و 19 ساله این خانواده شهید رو دیدم
وقتی داشتن شهدا رو دفن میکردن دیدم با قاب عکس شهیدشون دارن مضطربانه میرن سمت محل دفن
طناب حفاظ تو دستم شل شد...یه بغضی تو گلوم گیر کرد...اشکی نریخت اما هنوز که هنوزه اون بغض باهامه
چند ساله منتظری برگرده؟!
من جوون امروزی چی میفهمم معنای انتظار رو؟
چی میفهمم وقتی صدای در خونه میاد میگی حتما برگشته؟
چی می فهمم پشت این همه سال انتظار چه دلتنگی ای وجود داره؟
بغضم نمیشکنه...شاید دلم سخت شده از بی رحمی های این زمونه
شهدا دستمونو بگیرین تنهامون نذارین که اگه به خودمون باشه آدم نمی شیم...

لنــــــــز...

بسمـ رب الشّهدا و الصدّیقینــ

پشت این قاب شیشه ای به تو خیره شده ام

نگاهم می لرزد

تار میشوی

بعد دوباره شفاف

دوباره تار...

بغض امانم نمیدهد...گویی این همه شور در سکوت محض است

نگاهم میکنی...نگاهت میکنم...عاشق تر از تو هم بود؟

برگشته ای اما گم نام

ترنم عشق شده ای در تاریخ

دلم به نگاهت خوش است که دستم را بگیری و آسمانی ام کنی...

ای شهید

*تصویر 23 اسفند 91 ساعت 11 صبح، مرز شلمچه...استقبال 133 شهید

*لنزِ دوربینِ فیلمبرداریِ فیلمبردار کنارم که لحظاتی در دست من بود

و به یاد ایدۀ عکاس مسلمان اینگونه عکس گرفتم.

طلائیه...غروبت منو غرق خودش کرد...

بسمــ ربّــــ الشهدا والصدّیقینـــ

امشب دلم بهانه عطر خاکت را گرفته است...عطر خون های پاکی که فراموش نشدنی اند
و اشکهایم بی مهابا سر به سجده دل می گذارند...
 طلائیــــــه چه شد که تو را نفهمیدم
چه شد که درک نکردم عظمتت را...
و فقط محو شدم در تو...غرق در غروبت...
گویی جا مانده ام از خودم...از دلم...از تمام وجود و روحم
اگر بارها خاکت را در آغوش گیرم همانی که هستی و تو مانده ای...ماندگار برای همیشه
 اما من که هستمــ؟کجا هستمـــ ؟
یکبار به خواب من بیا... با کسانی که مجنون توئند...با شیفتگان سه راهی شهادتت...
یک بار به رویای فراموشی هایم بیا و بیدارم کن از غفلت ها در این عصر روزمرگی ...

چشم های من تشنۀ بیداریست...

دلتنگت که میشوم به لبخند حاج حسین می نگرم

به نگاه حاج محمد ابراهیم...

نگاه شهدا زنده است... و براستی که عند ربّهم یرزقونند...

الهی العفو...

نیمه شب

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی مسیر زندگی ات دور می شود...از راه مستقیم ... از خدا...

گاهی غافل می شوی...و قلبت آشفته می تپد و گویی خلائی تو را در خویش فرو می برد

مثل سیاهچاله ای پر قدرت ...خاصیت سیاهچاله خیلی تلخ ست...حتی نور را پای گریز آن نیست...

خدا چقدر بزرگ است که به کوچکترین بهانه ها برایت آغوش می گشاید

گاهی به بهانه یک جزء کوچک از هستی...

یک ستاره در دل آسمان ها...

یک آسمان وسیع...

یک خاک پر از خاطره...

یک کلمه، یک جمله ، یک نگاه

و شاید

یک انسان...

که برایت چراغی به دست ره گم کرده را نشان می دهد

اینجا در سکوت نیمه شب های من چراغی روشن است که عطر ایمان می دهد

عطر یقین...

خدایا چراغ های راه را از من دریغ مدار و بگذار

به ستاره هایت بپیوندند تا از آسمان راهم را روشن کنند.